8 Şubat 2012 Çarşamba

Ağladığımı kimseye söyleme anne...


Ağladığımı kimseye söyleme anne 
Onlar beni güçlü biliyor 
Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor 
Ben aslında gülerek geçirdiğim günün akşamı evde ağlarken 
Onlar benim içimin sızladığını yüreğimin yandığını bilmiyor.... 


Ağladığımı kimseye söyleme anne 
Onlar beni kral belliyor 
Onlar beni kızdımı dünya yakacak insan belliyor... 
Ben aslında onun gözlerine bile bakmaya kıyamazken 
onlar benim bir kız uğruna üzüleceğimi tahmin bile etmiyor... 


Ağladığımı kimseye söyleme anne 
Onlar beni ağlamaz biliyor 
Onlar beni... üzüldüm mü bulunduğum sehri bulutlar kaplar biliyor 
Ben aslında odama kapanıp sitem duygusuyla bir köşeye sinerken 
Onlar beni hiçbirşeyin sarsacağını akıllarının ucundan bile geçirmiyor... 


Ağladığımı kimseye söyleme anne 
Onlar bunu hiç bilmiyor 
Onlar için ben en sağlam köprülerden daha sıkı bağlıyımdır hayata 
Ben aslında ölümle yaşam arasındaki ince çizgiden bir o yana bir bu yana giderken 
Onlar benim için HAYATIN BÜYÜK BİR HAYAL KIRIKLIĞI OLDUĞUNU BİLMİYOR.....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder